[اشعار تک بیتی]

[-zahra.s-]

ترا دیدم و یوسف را شنیدم
شنیدن کی بود مانند دیدن

 

[-zahra.s-]

قصه عاشقان خوش است بسی
سخن عشق دلکش است بسی

 

[-zahra.s-]

شنیده ام که ز من یاد می کنی گاهی
خوش آن گدا که گهی یاد او کند شاهی

 

[-zahra.s-]

پیش آ که به بر گیرمت ار طالب عشقی
کین درد سرایت کند از سینه به سینه

 

[-zahra.s-]

آمد نسیم و رایحه مشکبار داد
مرغان باغ را خبر نوبهار داد

 

[-zahra.s-]

رونق ایام جوانی‌ ست عشق
مایه‌ ی کام دو جهانی‌ ست عشق

 

[-zahra.s-]

ز عالم رویت آور در غم عشق!
که باشد عالمی خوش، عالم عشق

 

[-zahra.s-]

بر هنر هر که عیب بگزیند
از میان گهر صدف چیند

 

[-zahra.s-]

تا توانی مگشا جیب کسان!
منگر در هنر و عیب کسان!

 

[-zahra.s-]

یکی دان و یکی بین و یکی گوی!
یکی خواه و یکی خوان و یکی جوی!

 

[-zahra.s-]

حاصلی از هنر عشق تو جز حِرمان نیست

آه از این درد که جز مرگ منش درمان نیست

 

[-zahra.s-]

ماییم که از باده ی بی‌جام خوشیم
هر صبح منوریم و هر شام خوشیم

 

[-zahra.s-]

خستگی اندر طلبت راحتست

درد کشیدن به امید دوا

 

[-zahra.s-]

نه مرا امید فردوس است نه بیم جحیم

یا او نگذاشت در خاطر امید و بیم را

 

[-zahra.s-]

مه و مهر یار ما شد به امید تو خدا شد

که زهی امید زفتی که زند در خدایی

 

[-zahra.s-]

امید چونان پرنده ایست

که در روح آشیان دارد

 

[-zahra.s-]

غمناکم و از کوی تو با غم نروم

جز شاد و امیدوار و خرم ندوم

 

[-zahra.s-]

مثل باران بهاری که نمی گوید کِی
بی خبر در بزن و سر زده از راه برس

 

[-zahra.s-]

هنوز دوست نمی دارمت مگر به تمامی
که عشق را همه جان دادن است اوج و نهایت

 

[-zahra.s-]

تو سخت و دیر به دست آمدی مرا و عجب نیست
نمی‌کنم اگر ای دوست، سهل و زود، رهایت