[اشعار تک بیتی]

[-zahra.s-]

دیدی بهای عشق به جز خون دل نبود
آخر شدی شهید در این بلا تو هم

ف.ن

 

[-zahra.s-]

ای عشق، مرا بیشتر از پیش بمیران
آنقدر که تا دیدن او زنده بمانم

ف.ن

 

[-zahra.s-]

ما داغدار بوسه ی وصلیم چون دو شمع
ای کاش عشق سر به سر ما نمی گذاشت

ف ن

 

[-zahra.s-]

در قنوتم ز خدا عقل طلب می‌ کردم
عشق اما خبر از گوشه محراب گرفت

ف.ن

 

[nazinazi is verified member.]

رشته ای بر گردنم افکنده دوست
میکشد هرجا که خاطر خواه اوست.

 

[-zahra.s-]

مجنون به ریگ بادیه ،غم های خود شمرد

یاد زمانه ای که غم دل حساب داشت

کلیم کاشانی

 

[-zahra.s-]

طبعی به هم رسان که بسازی به عالمی

یا همتی که از سر عالم توان گذشت.


کلیم کاشانی

 

[-zahra.s-]

روشندلان،فریفته ی رنگ و بو ،نیند

آئینه،دل به هیچ جمالی نبسته است.

کلیم کاشانی

 

[-zahra.s-]

گاهی که سنگ حادثه از آسمان رسد
اول بلا به مرغ بلند آشیان رسد
ک.ک

 

[-zahra.s-]

گر ز غمت شکست دل ، راز تو فاش کی شود

گنج نهفته تر شود ، خانه اگر خراب شد.

 

[-zahra.s-]

بد نامي جهان دو روزي نبود بيش

آن هم كليم با تو بگويم چه سان گذشت

 

[-zahra.s-]

این همسفران،پشت به مقصود،روانند

شاید که بمانم،قدمی پیش تر افتم

 

[-zahra.s-]

سیر گلشن کردی و گل،غنچه شد بار دگر

بس که از شرم جمالت،دست پیش رو گرفت

 

[-zahra.s-]

ما ز آغاز و ز انجام جهان ، بی خبریم

اول و آخر این کهنه کتاب،افتاده است

 

[-zahra.s-]

باشد نشان پختگی،افتادگی،کلیم

آن میوه نارس است که بر دار مانده است.

 

[-zahra.s-]

باطنش،همچو پشت آینه بود

ظاهر هر که صافتر دیدم.

 

[-zahra.s-]

بعد عمری که به خواب منِ بیدل آمد

گریه آبی به رخم ریخت که بیدار شدم

 

[-zahra.s-]

تا ز دل آهی کشیدم ،جمله دل ها درگرفت

باد بود،از آتش یک خانه ،چندین خانه سوخت.

 

[-zahra.s-]

هست با خونین دلانم الفتی کز بعد مرگ
خاک من بر زخم اگر پاشند مرهم می شود

 

[-zahra.s-]

قانون گردباد بود روزگار را
جز خار و خس زمانه به بالا نمی برد