[اشعار تک بیتی]

[a_m_i_r_h_f]

چگونه ناتمامی‌ِ قلبم بزرگ شد
و هیچ نیمه‌ای این نیمه را تمام نکرد...

#فروغ_فرخزاد

 

[a_m_i_r_h_f]

چون کنم دردِ تو پنهان؟ که زِ بسیاری ضعف
گرهِ گریه زِ بیرونِ گلويم پیداست...

#طالب_آملى

 

[a_m_i_r_h_f]

دنیا همه سر به سر خیال است، خیال
هر نوع خیال می‌کنی می‌گذرد...

#وحشی_بافقی

 

[-zahra.s-]

عیش امروز علاج غم فردا نکند

مستی شب ندهد سود به خمیازه صبح

صائب تبریزی

 

[-zahra.s-]

به احتیاط ز دست خضر پیاله بگیر

مباد آب حیاتت دهد به جای شراب !

صائب تبریزی

 

[-zahra.s-]

نمی‌خلد به دلی ناله ی شکایت من

شکست شیشه من بی‌صداست همچو حباب

صائب تبریزی

 

[-zahra.s-]

معیار دوستان دغل، روز حاجت است

قرضی به رسم تجربه از دوستان طلب

صائب تبریزی

 

[-zahra.s-]

از رخت آیینه را خوش دولتی رو داده است

در درون خانه‌اش ماه است و بیرون آفتاب

صائب تبریزی

 

[-zahra.s-]

آبرو در پیش ساغر ریختن دون‌همتی است

گردنی کج می‌کنی، باری می از مینا طلب

صائب تبریزی

 

[-zahra.s-]

اهل همت را مکرر دردسر دادن خطاست

آرزوی هر دو عالم را ازو یکجا طلب

صائب تبریزی

 

[-zahra.s-]

شاه و گدا به دیدهٔ دریادلان یکی است

پوشیده است پست و بلند زمین در آب

صائب تبریزی

 

[-zahra.s-]

بود ز وضع جهان هایهای گریهٔ من

ز سنگلاخ فغان ساز می‌کند سیلاب

صائب تبریزی

 

[-zahra.s-]

مجوی در سفر بیخودی مقام از من

که در محیط، کمر باز می‌کند سیلاب

صائب تبریزی

 

[-zahra.s-]

دورخ از تیــــرگی بـخت درون تـــــو بــود

گـردرون تـیــره نباشد هـمه دنیــــاست بـهـشـت

صائب تبریزی

 

[-zahra.s-]

من نمی دانستم معنی هرگز را!
تو چرا باز نگشتی دیگر…؟

ابتهاج

 

[-zahra.s-]

نازنین آمد و دستی به دل ما زد و رفت
پرده ی خلوت این غمکده بالا زد و رفت

ابتهاج

 

[-zahra.s-]

گر بگويم كه تو در خونِ منی، بُهتان نيست
ابتهاج

 

[-zahra.s-]

زبان عاشقان چشم است و
چشم از دل نشان دارد

ابتهاج

 

[-zahra.s-]

چه ابر تیره ای گرفته سینه تو را
که با هزار سال بارش شبانه روز هم
دل تو وا نمی شود…

ابتهاج

 

[-zahra.s-]

این همه رنج کشیدیم و نمی دانستیم
که بلاهای وصال تو کم از هجران نیست
ابتهاج