[اشعار تک بیتی]

[a_m_i_r_h_f]

تو گُمی در من و من درتو گُمم باور کن
جز در این شعر نشان و اثری از ما نیست...

#محمدعلی_بهمنی

 

[a_m_i_r_h_f]

به هجرِ خویش مده عادتم که می‌ترسم
خدانکرده رود ذوقِ وصلت از یادم...

#میر_محمد_ازل

 

[a_m_i_r_h_f]

خوشم به عشقِ تو اما مدام دلهره دارم
چو کودکی که به دستانِ خود حباب گرفته...

#سجاد_رشیدی‌پور

 

[a_m_i_r_h_f]

هر کسی می‌کند از یار مرادی حاصل
حاصلِ من غم یارست و خوشا حاصل من!…

#سلمان_ساوجى

 

[a_m_i_r_h_f]

دلبستگی‌ست مادرِ هر ماتمی که هست
می‌زاید از تعلّقِ ما هر غمی که هست...

#صائب_تبریزی

 

[a_m_i_r_h_f]

غایب نگشته از نظر، از پا درآمدم
من آن نی‌ام که رنجِ فراق و سفر کشم...

#نظیری_نیشابوری

 

[a_m_i_r_h_f]

گفتم این دل چیست کز وی این ‌همه باید کشید
سینه کردم چاک دیدم قطره‌خونی بیش نیست...

#عالی_شیرازی

 

[a_m_i_r_h_f]

تا نه از گریه شدم کور بیا ورنه چه سود؟
از چراغی که بگیرند به نابینایی …

#شهریار

 

[a_m_i_r_h_f]

غیرِ آن چشم‌های بی کم‌ و‌ کاست
همه چیزِ جهان زیادی بود...

#سیدمهدی_موسوی

 

[a_m_i_r_h_f]

زبان، شوریدهٔ عشق است، گفتارش نمی‌فهمی
بخوان از چهره‌ام، رازی که با او در میان دارم...

#نظیری_نیشابوری

 

[a_m_i_r_h_f]

چندان به کویِ دوست نرفتم که روزگار
در خاک‌وخون‌کشیده به‌پهلو بَرَد مرا...

#امیری_فیروزکوهی

 

[a_m_i_r_h_f]

به کویَت آمدیم و آرزوی ما نشد حاصل
زِ کویت می‌رویم اینک هزاران آرزو با ما...

#هلالی_جغتایی

 

[a_m_i_r_h_f]

محبّت جزو جزوم را ز هم بی‌تاب‌تر دارد
تجلّی ذرّه ذرّه کوه را پروانه می‌سازد...

#نظیری_نیشابوری

 

[a_m_i_r_h_f]

من خود از غم شکسته‌دل بودم
عشقت آمد تمام‌تر بشکست...

#خاقانی

 

[a_m_i_r_h_f]

برون آید نفس افتان و خیزان از دلِ تنگم
چو مجنونی که با زنجیر از زندان برون آید...

#طالب_آملی

 

[a_m_i_r_h_f]

از تو برکندن دل ممکن اگر بود مرا
به تمنای تو کِی این همه جان می‌کندم؟

#ثنایی_هروی

 

[a_m_i_r_h_f]

با همهْ نسیان، تو گویی کز پیِ آزارِ من
خاطرم با خاطراتِ خود تبانی می‎کند...

#شهریار

 

[a_m_i_r_h_f]

و شب بخیر به ما، که شب به شب
روی پیراهن پارهٔ دل کوکِ بخیهٔ نو زدیم...

#حمید_سلیمی

 

[a_m_i_r_h_f]

از عدم آن‌سوترم برده‌ست فکرِ نیستی
نیستم زآن‌ها که هستی آرَد آسانم به یاد!

#بیدل_دهلوی

 

[a_m_i_r_h_f]

دادِ مرا چگونه دهد گریه در غمش
گیرم چو ابر از همه اعضا گریستم...

#اخگر_اصفهانی