کتاب‌های خوب را برای خواندن انتخاب کنید
شوپنهاور می‌گه: «بعضی از کتابا رو ۲بندازین توی سطل آشغال و نخونیدشون! نباید هر کتابی رو خوند چون عمر ما انسان‌ها کوتاهه، اینکار باعث اتلاف عمر باارزش‌مون می‌شه و به‌جاش فقط باید کتابایی رو خوند که اصلی و جدی هستن و راه‌گشای زندگی».
از‌طرفی، من محاسبه کردم یک‌بار، دیدم که آدم اگه نرمال عمر کنه (مثلاً ۹۰ سال)، درطول عمرش (از ۱۸ سالگی تا ۹۰ سالگی) نهایتاً بتونه ۲۵۴۰ تا کتاب ۳۰۰ صفحه‌ای بخونه! یا یک‌چیزی در همین حدودها یا شاید هم کمتر!
پس، با این محاسبه می‌بینیم که شوپنهاور هم بی‌راه نمی‌گفته! الآن کتابایی که توی نت معرفی می‌شه در عرض چندین سال شاید از ۳۰۰۰ کتاب بیشتر باشه تعدادشون! خب، انسان هم که عمرش اصلاً به خوندن ۳۰۰۰ جلد کتاب قد نمی‌ده؛ پس بشر ناچاره دست به انتخاب بزنه. کتابایی رو انتخاب کنه که ترکیب‌شون درطول زندگی خودش کارگشا باشه.
گاهی هم ما فقط کتاب رو برای دانش و آگاهی بیشتر نمی‌خونیم بلکه برای جلوگیری و پیشگیری از ابتلا به برخی از بیماری‌های اضمحلالی مغز به‌خصوص در میانسالی و سالمندی می‌خونیم. پس به‌نظرم در این‌موارد هم نباید به خودمون سخت بگیریم. گرچه کتابای علوم و ریاضیات و فیزیک و فلسفه و... می‌تونن خیلی وقت‌ها راهگشا باشن توی زندگی اما چون انسان فرمول‌پذیر نیست و فرموله نمی‌شه، گاهی اوقات باید بتونه توی انتخاب کتابایی که می‌خونه مانور بده به‌نظرم و «سخت نگیره». مثلاً من خودم گاهی اوقات کتابای
رمان و داستان نوجوانان هم می‌خونم. خیلی هم لذت می‌برم و اصلاً برای همون لذت‌بردنه که می‌خونم‌شون. گاهی هم کتابای المپیادهای فیزیک و ریاضیات دانشگاه‌های آمریکا و مجارستان رو می‌خونم و سعی می‌کنم توی ذهنم یا روی کاغذ حل‌شون کنم چون حل این مسائل سخت ریاضیات عالی و فیزیک منو توی یک دنیای موازی دیگه می‌بره و یک حال‌و‌هوای دیگه‌ای داره و در کنارش حل این نوع مسائل فکری و ریاضی باعث می‌شه مناطق مربوط به منطق آدم که در نیم‌کره‌ی چپ آدم هستش، فعال‌تر بشن و اینکار هم به پیشگیری از ابتلا به یک‌سری دیگه از بیماری‌های اضمحلالی مغزی دیگه در انسان کمک می‌کنه.
آدم به‌هر‌حال باید نواحی مختلف مغزش رو ورزش و نرمش بده تا در میانسالی و سالمندی دچار عارضه و بیماری نشه.
توی عصب‌شناسی یک ترمی داریم به اسم «عصب‌ورزی» (نوواژه هستش)؛ یعنی به‌قدر کافی با عصب‌های اصلی نواحی مختلف مغز به‌طور یکسان کار کنیم و ورزش‌شون بدیم و باهاشون ور بریم. مغز و اعصاب آدم خیلی پیچیده و وسیعه و اگه فقط چند‌ناحیه‌ی اونو باهاش کار کنیم، سایر نواحی مغز و اعصاب دچار افت کاری و کندی حرکت الکترونی در اون نواحی می‌شه و عوارض نامطلوبش رو توی سنین بالاتر نشون می‌ده. پس باید استعدادها و توانمندی‌ها رو به‌طور تقریباً مساوی روی تمام نواحی مغز پخش و تقسیم کنیم.
بازی شطرنج هم خیلی عالیه برای عصب‌ورزی و همین‌طور یوگا، مدیتیشن و ذن و... .
به‌همین‌خاطر، من هر روز مقداری با دست چپم هم کار می‌کنم و هم باهاش می‌نویسم تا برخی نقاط و نواحی نیم‌کره‌ی سمت راست مغزم دچار کم‌خونی یا افت یا کندی حرکات الکترونی اعصاب مغز نشه و به‌اصطلاح برای اون‌نواحی و اعصاب مربوط به سمت چپ بدنم در مغز هم عصب‌ورزی رو انجام می‌دم.
- کتایون واحد
