- تاریخ ثبت‌نام
- 9/2/24
- نوشته‌ها
- 4
- موضوع نویسنده
- #1
معلم عزیزم، سلام!
امیدوارم جاده‌های زندگی‌تان همیشه هموار، بی‌خطر و پر از شادی و سلامتی باشد، در کنار خانواده‌ی عزیزتان.
امروز بعد از مدت‌ها تصمیم گرفتم برای شما نامه بنویسم، نامه‌ای که نمی‌دانم با خواندنش چه احساسی به شما دست می‌دهد، یا اینکه اصلاً آن را خواهید خواند یا نه. با این حال، از صمیم قلب روز معلم را به شما تبریک می‌گویم. امسال تنها هدیه‌ای که می‌توانم تقدیم‌تان کنم، همین چند خط نوشته است.
یادم می‌آید سه سال پیش که تصمیم داشتیم این روز را با هم جشن بگیریم. هر روز با دوستانم پول جمع می‌کردیم تا بتوانیم برای معلم مهربان خود تحفه‌ای بخریم، اما حکومت تغییر کرد و همه چیز به هم ریخت.
استاد، دلم خیلی می‌خواهد دوباره به مکتب برگردم، دوستانم را ببینم و با هم روز معلم را جشن بگیریم، ولی شرایط به گونه‌ای شده که دیگر چنین امکانی در افغانستان وجود ندارد. حکومت اعلام کرده که این روز متعلق به غربی‌هاست و آن را حرام دانسته است. حالا، حتی هم‌کلاسی‌هایم دیگر کنارم نیستند؛ بعضی مهاجر شده‌اند، بعضی دیگر ازدواج کرده‌اند، برخی هم کشته شده و یا از دقی و افسردگی مرده اند و من مانده‌ام با تلخ‌ترین واقعه، تنهایی در این دنیا. گاهی احساس شکست، ناامیدی و بغضی که در گلویم گیر می‌کند، مرا فرا می‌گیرد.
با این وجود، همیشه حرف‌های شما را به یاد می‌آورم که می‌گفتید: «مریم دختری است که هرگز نباید تسلیم شود، نباید شکست را بپذیرد. بگذار جامعه تلخ‌ترین و وحشتناک‌ترین حادثه‌ها را در پی داشته باشد، تو باید آنقدر قوی باشی که از دل بی‌عدالتی، صدای عدالت را بلند کنی. از میان هزاران و میلیون‌ها رویا، اولین رویای زنده تو باشی. کسی باشی که نه تنها خودت به سوی علم و دانش حرکت می‌کنی، بلکه دیگران را هم به دانش و پیشرفت تشویق می‌کنی. تمام این توهین‌ها، تحقیرها، شکنجه‌ها و بی‌عدالتی‌ها که در برابر تو و هم‌سن و سالانت است، مانند شیشه‌های کوچکی است که زیر پاهایت خرد می‌شود؛ شاید دردناک باشد، اما تو از ادامه دادن دست بر نمی‌داری.»
این کلمات چنان به من انگیزه می‌دهند که بارها و بارها کتاب‌های مکتبم را مرور می‌کنم. هر صفحه‌ای که ورق می‌زنم، خاطرات شیرین دوران مکتب دوباره در ذهنم زنده می‌شود و به خودم می‌گویم این روزها می‌گذرند، روزهای روشن‌تری در راه است و من باید تلاش کنم.
حالا که از حال و احوال خودم برایتان می‌نویسم، می‌خواهم بگویم که شما همیشه به من یادآوری می‌کردید که دو چیز در زندگی‌ام باید مهم‌ترین باشند: یکی نوشتن و دیگری تحصیل.
امروز من هم برای شما می‌نویسم؛ شاید زندگی به کام دولت و شرایط موجود باشد، اما من رویاهایی دارم و هدف‌هایی که قول رسیدن به آن‌ها را به خودم داده‌ام. شما همیشه می‌گفتید که مریم، حل معادلات زندگی آسان‌تر از حل معادلات ریاضی است، فقط کافی است به آن‌ها فکر کنی، آن‌ها را به سوال تبدیل کنی و سپس به دنبال جواب باشی. حالا من هم شرایط فعلی را به بزرگترین سوال تبدیل کرده‌ام: چطور در این وضعیت که پر از محدودیت‌ها و سختی‌ها است، به رویاهایم برسم؟
دارم به پاسخ درست این سوال می‌رسم. می‌دانم باید درس بخوانم، حتی اگر در مکتب، کورس یا مراکز آموزشی جایی برایم نباشد. در خانه، با خواهر کوچکترم درس می‌خوانم و از ته قلب و جان تلاش می‌کنم.
استاد عزیزم، امیدوارم لحظات‌تان پر از شادی باشد. شاید امسال هم نتوانم روز معلم را جشن بگیرم، اما به شما قول می‌دهم روزی به رویاهایم خواهم رسید. روزی که شما به من بگویید: «آفرین مریم، باعث افتخار من هستی.» همان‌طور که همیشه به من می‌گفتید.
این نامه را به مناسبت روز معلم نوشتم تا از زحمات بی‌دریغ و تلاش‌های شبانه‌روزی شما تشکر و قدردانی کنم. شما نه‌تنها به ما علم و دانش آموختید، بلکه با رفتار و منش خود، بزرگترین درس‌های زندگی را به ما دادید. هر روز که به کلاس شما می‌آییم، با انگیزه و اشتیاق بیشتری برای یادگیری روبه‌رو می‌شویم، و همه‌ی این‌ها به‌خاطر عشق و علاقه‌ای است که شما به تدریس و به دانش‌آموزان‌تان دارید.
در طول این سال‌ها، شما به ما یاد دادید که چطور با چالش‌ها و مشکلات روبه‌رو شویم و آن‌ها را به فرصت‌هایی برای رشد و پیشرفت تبدیل کنیم. به ما آموختید که با پشتکار و تلاش می‌توان به اهداف بزرگ دست یافت و هیچ چیزی غیرممکن نیست، اگر ایمان داشته باشیم.
یکی از بزرگترین درس‌هایی که از شما آموختم، اهمیت اخلاق و ارزش‌های انسانی است. شما همیشه به ما می‌گفتید که موفقیت تنها در نمرات بالا نیست، بلکه در داشتن شخصیت و اخلاق نیک است. این درس نه تنها در دوران تحصیل، بلکه در تمام زندگی ما نقش مهمی خواهد داشت.
شما با رفتار و منش خود به ما نشان دادید که چطور می‌توان یک انسان مفید و خوب برای جامعه بود. به ما یاد دادید که چگونه با دیگران با احترام و مهربانی برخورد کنیم و همیشه در فکر کمک به دیگران باشیم. این اصول و ارزش‌ها که از شما آموختیم، برای همیشه در قلب و ذهن ما باقی خواهند ماند.
از خداوند متعال برای شما سلامتی، شادی و عمری با عزت و افتخار می‌خواهم. امیدوارم همیشه در زندگی موفق و سربلند باشید و همچنان با همان شور و علاقه نسل‌های آینده را تربیت کنید. شما نه تنها یک معلم بزرگ، بلکه الگوی بی‌نظیری برای همه‌ی ما هستید.
با احترام و بهترین آرزوها، روز معلم مبارک،
دانش‌آموز شما، مریم امیری ۱۴۰۳/۷/۱۲
امیدوارم جاده‌های زندگی‌تان همیشه هموار، بی‌خطر و پر از شادی و سلامتی باشد، در کنار خانواده‌ی عزیزتان.
امروز بعد از مدت‌ها تصمیم گرفتم برای شما نامه بنویسم، نامه‌ای که نمی‌دانم با خواندنش چه احساسی به شما دست می‌دهد، یا اینکه اصلاً آن را خواهید خواند یا نه. با این حال، از صمیم قلب روز معلم را به شما تبریک می‌گویم. امسال تنها هدیه‌ای که می‌توانم تقدیم‌تان کنم، همین چند خط نوشته است.
یادم می‌آید سه سال پیش که تصمیم داشتیم این روز را با هم جشن بگیریم. هر روز با دوستانم پول جمع می‌کردیم تا بتوانیم برای معلم مهربان خود تحفه‌ای بخریم، اما حکومت تغییر کرد و همه چیز به هم ریخت.
استاد، دلم خیلی می‌خواهد دوباره به مکتب برگردم، دوستانم را ببینم و با هم روز معلم را جشن بگیریم، ولی شرایط به گونه‌ای شده که دیگر چنین امکانی در افغانستان وجود ندارد. حکومت اعلام کرده که این روز متعلق به غربی‌هاست و آن را حرام دانسته است. حالا، حتی هم‌کلاسی‌هایم دیگر کنارم نیستند؛ بعضی مهاجر شده‌اند، بعضی دیگر ازدواج کرده‌اند، برخی هم کشته شده و یا از دقی و افسردگی مرده اند و من مانده‌ام با تلخ‌ترین واقعه، تنهایی در این دنیا. گاهی احساس شکست، ناامیدی و بغضی که در گلویم گیر می‌کند، مرا فرا می‌گیرد.
با این وجود، همیشه حرف‌های شما را به یاد می‌آورم که می‌گفتید: «مریم دختری است که هرگز نباید تسلیم شود، نباید شکست را بپذیرد. بگذار جامعه تلخ‌ترین و وحشتناک‌ترین حادثه‌ها را در پی داشته باشد، تو باید آنقدر قوی باشی که از دل بی‌عدالتی، صدای عدالت را بلند کنی. از میان هزاران و میلیون‌ها رویا، اولین رویای زنده تو باشی. کسی باشی که نه تنها خودت به سوی علم و دانش حرکت می‌کنی، بلکه دیگران را هم به دانش و پیشرفت تشویق می‌کنی. تمام این توهین‌ها، تحقیرها، شکنجه‌ها و بی‌عدالتی‌ها که در برابر تو و هم‌سن و سالانت است، مانند شیشه‌های کوچکی است که زیر پاهایت خرد می‌شود؛ شاید دردناک باشد، اما تو از ادامه دادن دست بر نمی‌داری.»
این کلمات چنان به من انگیزه می‌دهند که بارها و بارها کتاب‌های مکتبم را مرور می‌کنم. هر صفحه‌ای که ورق می‌زنم، خاطرات شیرین دوران مکتب دوباره در ذهنم زنده می‌شود و به خودم می‌گویم این روزها می‌گذرند، روزهای روشن‌تری در راه است و من باید تلاش کنم.
حالا که از حال و احوال خودم برایتان می‌نویسم، می‌خواهم بگویم که شما همیشه به من یادآوری می‌کردید که دو چیز در زندگی‌ام باید مهم‌ترین باشند: یکی نوشتن و دیگری تحصیل.
امروز من هم برای شما می‌نویسم؛ شاید زندگی به کام دولت و شرایط موجود باشد، اما من رویاهایی دارم و هدف‌هایی که قول رسیدن به آن‌ها را به خودم داده‌ام. شما همیشه می‌گفتید که مریم، حل معادلات زندگی آسان‌تر از حل معادلات ریاضی است، فقط کافی است به آن‌ها فکر کنی، آن‌ها را به سوال تبدیل کنی و سپس به دنبال جواب باشی. حالا من هم شرایط فعلی را به بزرگترین سوال تبدیل کرده‌ام: چطور در این وضعیت که پر از محدودیت‌ها و سختی‌ها است، به رویاهایم برسم؟
دارم به پاسخ درست این سوال می‌رسم. می‌دانم باید درس بخوانم، حتی اگر در مکتب، کورس یا مراکز آموزشی جایی برایم نباشد. در خانه، با خواهر کوچکترم درس می‌خوانم و از ته قلب و جان تلاش می‌کنم.
استاد عزیزم، امیدوارم لحظات‌تان پر از شادی باشد. شاید امسال هم نتوانم روز معلم را جشن بگیرم، اما به شما قول می‌دهم روزی به رویاهایم خواهم رسید. روزی که شما به من بگویید: «آفرین مریم، باعث افتخار من هستی.» همان‌طور که همیشه به من می‌گفتید.
این نامه را به مناسبت روز معلم نوشتم تا از زحمات بی‌دریغ و تلاش‌های شبانه‌روزی شما تشکر و قدردانی کنم. شما نه‌تنها به ما علم و دانش آموختید، بلکه با رفتار و منش خود، بزرگترین درس‌های زندگی را به ما دادید. هر روز که به کلاس شما می‌آییم، با انگیزه و اشتیاق بیشتری برای یادگیری روبه‌رو می‌شویم، و همه‌ی این‌ها به‌خاطر عشق و علاقه‌ای است که شما به تدریس و به دانش‌آموزان‌تان دارید.
در طول این سال‌ها، شما به ما یاد دادید که چطور با چالش‌ها و مشکلات روبه‌رو شویم و آن‌ها را به فرصت‌هایی برای رشد و پیشرفت تبدیل کنیم. به ما آموختید که با پشتکار و تلاش می‌توان به اهداف بزرگ دست یافت و هیچ چیزی غیرممکن نیست، اگر ایمان داشته باشیم.
یکی از بزرگترین درس‌هایی که از شما آموختم، اهمیت اخلاق و ارزش‌های انسانی است. شما همیشه به ما می‌گفتید که موفقیت تنها در نمرات بالا نیست، بلکه در داشتن شخصیت و اخلاق نیک است. این درس نه تنها در دوران تحصیل، بلکه در تمام زندگی ما نقش مهمی خواهد داشت.
شما با رفتار و منش خود به ما نشان دادید که چطور می‌توان یک انسان مفید و خوب برای جامعه بود. به ما یاد دادید که چگونه با دیگران با احترام و مهربانی برخورد کنیم و همیشه در فکر کمک به دیگران باشیم. این اصول و ارزش‌ها که از شما آموختیم، برای همیشه در قلب و ذهن ما باقی خواهند ماند.
از خداوند متعال برای شما سلامتی، شادی و عمری با عزت و افتخار می‌خواهم. امیدوارم همیشه در زندگی موفق و سربلند باشید و همچنان با همان شور و علاقه نسل‌های آینده را تربیت کنید. شما نه تنها یک معلم بزرگ، بلکه الگوی بی‌نظیری برای همه‌ی ما هستید.
با احترام و بهترین آرزوها، روز معلم مبارک،
دانش‌آموز شما، مریم امیری ۱۴۰۳/۷/۱۲
