- تاریخ ثبت‌نام
- 8/12/24
- نوشته‌ها
- 1,572
- موضوع نویسنده
- #1
استارشیپ برای پنجمین‌بار به فضا پرتاب شد و در این پرواز نمایشی سوپرهوی توانست خود را به برج پرتاب برساند و مهار و بازیابی شود. استارشیپ نیز در مداری خاص به پرواز در آمد و ماموریت خود را کامل کرد.
هدف این ماموریت ایجاد زمینه جدیدی برای استارشیپ و به طور کلی برای پروازهای فضایی بود: اسپیس ایکس قصد داشت تقویت کننده عظیم مرحله اول استارشیپ، معروف به Super Heavy را مستقیماً به محل پرتاب خود بازگرداند و آن را با بازوهای “چاپستیک” برج پرتاب بگیرد.
فرود موفقیت‌آمیز مرحله اول به برج پرتاب، یک گام بزرگ رو به جلو برای جاه‌طلبی‌های اسپیس‌ایکس و مدیرعامل آن، «ایلان ماسک» است که قصد دارد از این راکت برای سفر به ماه و مریخ استفاده کند.
در لحظه فرود بوستر سوپر هوی، موتورهای خود را روشن می‌کرد و به سمت بازوهای رباتیک رفت و در نهایت توسط بازوها کنترل شد. برای درک بهتر این فرود شگفت‌انگیز فرض کنید یک استوانه به جرم ۲۷۰ تن و ارتفاع ۷۰ متر و قطر ۹ متر ( معادل یک ساختمون ۲۰ طبقه) با سرعت ۴۰۰۰ کیلومتر حدود ۱۱۰ متر بر ثانیه (۴ برابر سرعت صوت) دارد از آسمان می‌افتد و شما آن را می‌گیرید!
شکار بوستر تنها هدف آزمایش پرواز شماره ۵ استارشیپ نبود. اسپیس‌ایکس در این ماموریت قصد داشت سپر حفاظت حرارتی استارشیپ را تقویت کند به نحوی که بتواند ورود مجدد به جو را بهتر تحمل کند. در پروازهای قبلی، سپر‌های حرارتی تقریبا به شکل کامل سوخته و متلاشی شده بودند.
بخش فوقانی استارشیپ از این آزمون نیز سربلند بیرون آمد. این موشک با طی کردن یک مسیر قوسی در اقیانوس هند به طور موفقیت‌آمیز فرود آمد و لحظاتی بعد بصورت کنترل شده منفجر شد.
موشک استارشیپ از یک پیشران غول پیکر مرحله اول به نام سوپرهوی و یک فضاپیمای فوقانی ۵۰ متری به نام استارشیپ تشکیل شده است. هر دوی این وسایل نقلیه به گونه‌ای طراحی شده‌اند که کاملاً قابل استفاده مجدد باشند و هر دو از موتورهای نسل بعدی رپتور اسپیس ایکس نیرو می‌گیرند که ۳۳ مورد از آنها در سوپر هوی و شش مورد در استارشیپ نصب شده است. قدرت رانش ۳۳ موتور این فضاپیما، تقریبا دو برابر بیشتر از موشک‌های فضایی دیگر است. فضاپیمای استارشیپ حدود ۱۲۰ متر ارتفاع دارد که ۱۰ متر بلندتر از فضاپیمای «سترن ۵» است که انسان را به ماه برد و این استارشیپ را به بلندترین موشک تاکنون تبدیل کرده است.
هدف این ماموریت ایجاد زمینه جدیدی برای استارشیپ و به طور کلی برای پروازهای فضایی بود: اسپیس ایکس قصد داشت تقویت کننده عظیم مرحله اول استارشیپ، معروف به Super Heavy را مستقیماً به محل پرتاب خود بازگرداند و آن را با بازوهای “چاپستیک” برج پرتاب بگیرد.
فرود موفقیت‌آمیز مرحله اول به برج پرتاب، یک گام بزرگ رو به جلو برای جاه‌طلبی‌های اسپیس‌ایکس و مدیرعامل آن، «ایلان ماسک» است که قصد دارد از این راکت برای سفر به ماه و مریخ استفاده کند.
در لحظه فرود بوستر سوپر هوی، موتورهای خود را روشن می‌کرد و به سمت بازوهای رباتیک رفت و در نهایت توسط بازوها کنترل شد. برای درک بهتر این فرود شگفت‌انگیز فرض کنید یک استوانه به جرم ۲۷۰ تن و ارتفاع ۷۰ متر و قطر ۹ متر ( معادل یک ساختمون ۲۰ طبقه) با سرعت ۴۰۰۰ کیلومتر حدود ۱۱۰ متر بر ثانیه (۴ برابر سرعت صوت) دارد از آسمان می‌افتد و شما آن را می‌گیرید!
شکار بوستر تنها هدف آزمایش پرواز شماره ۵ استارشیپ نبود. اسپیس‌ایکس در این ماموریت قصد داشت سپر حفاظت حرارتی استارشیپ را تقویت کند به نحوی که بتواند ورود مجدد به جو را بهتر تحمل کند. در پروازهای قبلی، سپر‌های حرارتی تقریبا به شکل کامل سوخته و متلاشی شده بودند.
بخش فوقانی استارشیپ از این آزمون نیز سربلند بیرون آمد. این موشک با طی کردن یک مسیر قوسی در اقیانوس هند به طور موفقیت‌آمیز فرود آمد و لحظاتی بعد بصورت کنترل شده منفجر شد.
موشک استارشیپ از یک پیشران غول پیکر مرحله اول به نام سوپرهوی و یک فضاپیمای فوقانی ۵۰ متری به نام استارشیپ تشکیل شده است. هر دوی این وسایل نقلیه به گونه‌ای طراحی شده‌اند که کاملاً قابل استفاده مجدد باشند و هر دو از موتورهای نسل بعدی رپتور اسپیس ایکس نیرو می‌گیرند که ۳۳ مورد از آنها در سوپر هوی و شش مورد در استارشیپ نصب شده است. قدرت رانش ۳۳ موتور این فضاپیما، تقریبا دو برابر بیشتر از موشک‌های فضایی دیگر است. فضاپیمای استارشیپ حدود ۱۲۰ متر ارتفاع دارد که ۱۰ متر بلندتر از فضاپیمای «سترن ۵» است که انسان را به ماه برد و این استارشیپ را به بلندترین موشک تاکنون تبدیل کرده است.
