بینش تصویری

[رحیمه محرابی]

 

[رحیمه محرابی]

 

[رحیمه محرابی]

 

[رحیمه محرابی]

اگر از من می‌شنوی...!

 

[رحیمه محرابی]

 

[رحیمه محرابی]

 

[رحیمه محرابی]

 

[رحیمه محرابی]

تو، تنها مسئولِ زندگی خویشی!
اصلا بی‌خیالِ این‌که دیگران چه گفتند یا چه کردند…
بی‌خیالِ اندوه‌هایی که هرچه بیشتر مرورشان کنی، جان می‌گیرند و قد می‌کشند.

زندگی‌ات را زندگی کن!
به آدم‌های خوبی فکر کن که هنوز در کنارت‌اند، به کارهای ساده؛ اما ارزشمندی که از دستت برمی‌آیند…
شاید کاری که امروز بی‌ارزش می‌پنداری، آرزوی دیرینه‌ی کسی دیگر باشد.
یا خانه‌ای که در نگاه تو حقیر است، برای دیگری سقفی امن و گرم در شب‌های سرد باشد.
حتی پدر و مادری که تو را می‌رنجانند، آرزوی کسی‌اند که در حسرتِ یک آغوشِ پدرانه یا نگاهِ مادرانه می‌سوزد.

پس چرا حسرت؟ چرا مقایسه؟ چرا خودت را با متر دیگران بسنجی؟
زندگی رقابت نیست؛ مسیرِ هرکسی قصه‌ی خودش را دارد،اما فراموش نکن:
اگر سقفت کوتاه باشد، پناهگاه امن‌تری خواهی داشت؛ ولی اگر بلند و باشکوه باشد، بارِ بیشتری بر دوشت گذاشته خواهد شد.

پس بی‌صدا، اما با ایمان، زندگی کن…
جهان با تو، از همین‌جا آغاز می‌شود.

 

[رحیمه محرابی]

 

[رحیمه محرابی]

در سکوتِ مطالعه، صدای دانش به گوش می‌رسد و در آغوشِ کلمات، آرامش جان می‌گیرد.

#رحیمه

 

[رحیمه محرابی]

 

[رحیمه محرابی]

لبخندش...

 

[رحیمه محرابی]

 

[رحیمه محرابی]

 

[رحیمه محرابی]

 

[رحیمه محرابی]

 

[رحیمه محرابی]

نقاشی امروزم

 

[رحیمه محرابی]

تو همان پیچِ آخر کوچه‌ای که پایانش آبِ بیکران دریاست.

رحیمه‌محرابی